GOGBOT INTERVIEW – N-TYPE

Laat op de zaterdagse DUBBEL dubstepavond komt N-Type heet van het podium on the record om met ons te spreken over zijn set en de ervaringen met de nieuwste dubstep en wat voor ‘madness’ het was tijdens zijn performance.

“Hier geen Bristol; ik kom uit Croydon; import, maar wat daar – heb je de rellen gezien? – totale madness.... Totaal ziek, trouwens hier ook. Het publiek was helemaal waanzinnig. Wicked, madness, ik zweette me kapot en ben helemaal tot het gaatje gegaan en ze gingen met de hele breedte van het geluid mee en wilden meer en meer en meer. Moshpits, breakdancing; alles deden ze. Ze stonden op scherp en we’re up for a party. Hier begrijpen ze de beat, de bas, de vibe; het hele plaatje. En vergis je niet; wij vuren een dikke lading wicked sounds op de mensen af. In Londen doen ze ook wel mee en zie je ook mensen uit hun dak gaan, maar hier in Nederland – ik heb hier doorheen het hele land gedraaid – gaan ze er echt voor en dat is echt verfrissend om mee te maken.”

“Dit is één van de weinige plekken ter wereld waar ik zou willen wonen en een tijd blijven. Ik ben hier dol op; druk, veel volk, veel input, maar een goede vibe en voor mij dus heel veel inspiratie.  Zoals ook hier op het festival. Ik heb robots gezien en rare dingen en zie het al helemaal voor me hoe dat in mijn live-set te verwerken zou kunnen zijn. Dat zou het echt naar een nieuw niveau tillen en dan staan mensen echt met opengevallen mond te kijken. Daar gaat het mij om; shock-and-awe en geen laffe, dopey of lome en trage dubstep uit het boekje te spelen. Je moet de boel fresh en spannend houden. Dat kan bijvoorbeeld ook met een andere vorm van performance dan gewoon ik-de-gek achter draaitafels. Dikke bassen vragen om een dikke show. Dat mist er nogal eens aan, maar die wicked en massive party wil ik wel brengen; eens kijken wat ik met deze nieuwe inspiratie kan doen.”

“Alles vloeit, alles evolueert. We horen altijd elkaars werk, we werken met het nieuwste van het nieuwste. Ik heb niets met hypes; wel met experimenten die jungle in dubstep verwerken, of bangers zoals rave-anthems erin verwerken. Je moet niet zoeken naar hipper of nieuwer of harder, maar met energie en enthousiasme doen wat voor jou goed voelt. 140 bpm of 130 bpm maakt niets uit voor mij; als ik zin heb in een tandje langzamer of juist sneller; prima. Als het voor mij werkt, dan werkt het. Ik stoei ook al met garage en drum-n-bass; het gewobbel zonder emotie hebben we wel gehad. Een volle bak aan geluid is het belangrijkste; voller dan vol en dwars door je heen. Wicked and madness.”

“Er vliegt zoveel aan nummers in de rondte; ik heb geen tijd om het bij te houden. Dan hoor ik op een avond als hier alweer tracks die ik niet ken. Mensen mailen me, mensen sturen me via social media vanalles. Verfrissend als de pest vind ik dat. Geen nood dat ik wel eens wat mis; er is toch niks mooier dan naar een party gaan en steeds weer verrast worden door nieuwe tracks. Ook als ik crap hoor op het internet, dan neem ik dat weer mee in mijn eigen werk. OK, niet die kant op. Wel die kant op. Iedereen doet zijn ding op het internet en heeft voor mij de wereld zo enorm vergroot. Dan neem ik de overdaad aan spam en advertenties en stomme comments op Twitter of Facebook voor lief. Ik haal er meer positiviteit uit dan dat ik me er aan stoor. Ik bedoel: de enige reden dat vele mensen mijn werk kennen, komt door hetzelfde geval van een bombardement aan informatie, dus ook: mijn muziek. Het is er en je kunt ertegen vechten, maar je kunt beter niet voor de bierkaai gaan, maar laten werken wat voor jou zorgt voor massive exposure. Dan is het maar zo dat het veel teveel aan input is, maar ik krijg mijn wicked ass tunes naar buiten en mensen kunnen het horen en dat is toch waar het je als artiest om te doen is... Innit?!”

N-Type speelde op zaterdag 10 september 2011 op GOGBOT Festival in Atak, Enschede.
Tekst: Sven Schlijper